Bouke Jan Vlonk

Leo Msc Engineer

Jaaroverzicht 2013

door

Het jaar 2013 loopt alweer op z’n eind en dat is eigenlijk sneller gegaan dan ik in eerste instantie verwacht had. Maar goed onder het mom: Time flies when you’re having fun, maakt dat allemaal niet erg uit.

Waar sommigen 2013 wellicht als een rampjaar zullen bestempelen, zijn er toch ook best mooie dingen gebeurd, kijk hier maar eens. (Dank aan Ide Koops voor de link)

Voor mij persoonlijk heb ik dit jaar weer flink wat dingen bereikt die ik 1 à 2 jaar geleden niet voor mogelijk gehouden had.
– 2 levels behaald in Commando Krav Maga
– Bouwreis meegemaakt naar Nicaragua
– Voor mijn werk diverse mijlpalen bereikt in de UK en NL
– Meegeholpen bij lokale en nationale trekkerbehendigheidswedstrijden
– Fijne trip richting de VS gehad in de zomervakantie
– Aantal festivals bezocht, mag komend jaar best meer worden
– Weer verder afgevallen (10 kilo, wat het totaal nu op 30 kilo brengt!)
– De 4 mijl gelopen in 35:30 (wie had dat verwacht? Schept ook weer nieuwe doelen)

Dat waren slechts een paar highlights die mij zijn bij gebleven van het afgelopen jaar, voor het komende jaar hoop ik weer op verschillende gebieden grensverleggend bezig te zijn. Één van de dingen die sowieso op de lijst staat is wederom een bouwreis dit keer met mijn vader en zusjes naar Cambodja. Langs deze weg wil ik eenieder een heel gezond, gelukkig, maar ook succesvol 2014 wensen. Maak er wat moois van!

Boekhouders en de papieren waarheid

door

Afgelopen woensdag heb ik als soort van ‘verrassing’ even de vergadering van de Provinciale Staten vergadering in Groningen bijgewoond. Mede vanwege de wisseling van de wacht, maar ook om weer eens te buurten. Vanwege de wisseling van de wacht kwam de onvermijdelijke vraag of ik ook weer behoefte had om terug te keren in de politiek…

Voorlopig laat ik aan anderen de eer, de afgelopen jaren waren leuk, leerzaam, maar als je het goed wil doen, ook zwaar. En juist de combinatie van politiek en full time werken zorgt dat je minder focus kunt hebben op alle ontwikkelingen die er plaatsvinden. Ontwikkelingen die er zeker zijn, maar ook zullen blijven.

Na een deel van de vergadering ben ik nog even naar de promotiedagen Noord Nederland geweest, ook hier zie je voldoende ontwikkelingen. Met name het inkrimpen van de beurs was één van de dingen die mij erg is bij gebleven. Kijkend naar het teruglopende ruimtegebruik zou je hier bijna een andere opzet kunnen overwegen, bijvoorbeeld per regio / vakgebied een soort Promotieplein met podium, stukje inhoud en een programma waarin je verschillende actuele zaken bespreekt en mensen bindt. Natuurlijk blijft de onderlinge interactie belangrijk als basis voor de nodige ‘handel’.

Of het concept daadwerkelijk mee zal gaan met zijn tijd valt te bezien. Je ziet steeds vaker dat mensen zich verschuilen achter de standaarden die over de loop der jaren zijn ontwikkeld. Ook in het werkveld en de politiek zie je veel van deze bewegingen, maar of dit nu echt een verbetering tot gevolg heeft, is de vraag die voor mij voorlopig nog onbeantwoord blijft.

Veranderingen, of beter het succes van veranderingen zijn zwaar afhankelijk van de personen die de veranderingen voorstaan en wat voor houding deze hebben. Als ik naar mijn eigen situatie kijk dan merk ik dat spelen met energie en dan vooral positieve energie een hele fijne uitwerking kan hebben op je dagelijkse bezigheden, met name sporten is iets wat mij meer energie en vertrouwen heeft gegeven.

Onlangs sprak ik met een organisatieadviseur die voor zijn bedrijf wel heel goede en nuttige ideeën heeft. Echter voelde hij zich als een roepende in de woestijn. In datzelfde gesprek vroeg ik ook naar de leiderschap in zijn organisatie, de top bestaat eigenlijk alleen maar juristen. Mijn eerste (primaire) reactie was dat juristen net als veel boekhouders de neiging hebben om alles vast te leggen en zoveel mogelijk willen behouden, in plaats van ondernemen.

Het wordt nog erger wanneer mensen diezelfde regels en procedures gebruiken, of misschien zelfs misbruiken om hun handen in onschuld te wassen wanneer er zaken niet zo gaan zoals ze moeten gaan. Dat is iets waar ikzelf grote moeite mee heb, ook wanneer er over de veiligheid op werkplekken wordt gesproken zie je een gigantische papierwinkel ontstaan, maar wat is de meerwaarde? Wat levert het op? Hoe verbeter je hiermee de operatie?

Het blijft een grote uitdaging om een goede mix te vinden tussen werkbaarheid / efficiëntie en stukje veiligheid / procescontrole. Ik hoop alleen dat in dat hele zoekproces niet de ‘boekhouders’ de overhand, maar meer de ondernemers. Wellicht komt de hele maatschappij dan ook wat meer in beweging.

Jaaroverzicht 2012

door

Na de afgelopen blog, heb ik toch even moeten zoeken naar een juist momentum en naar een juiste lading voor een nieuwe update. Nu zit ik niet te denken aan een soort van betoog of juist complete fotopagina’s, maar gewoon een kort overzichtje van mijn ervaringen en overdenkingen van het afgelopen jaar.

Dit jaar kwam namelijk maar moeizaam voor mij op gang, dat had met name te maken met het feit dat ik werkzoekend was. En zoeken na een baan in tijden van crisis, lijkt wel het zoeken naar een speld in een hooiberg. Uit ervaring kan ik melden, dat als je iets kwijt bent in het hooi, je alleen met heel veel geluk of de juiste tools datgene weer terug kan vinden.

Maar goed, geen baan, dus eerst maar meer energie gestopt in mijn werk als Statenlid en een aantal leuke projecten op de achtergrond kunnen doen en neerzetten. Toch bleef het knagen dat ik maar niet aan het werk kon komen en toen ook de projecten op een eind liepen heb ik mijn zoekgebied voor naar een nieuwe baan verder vergroot.

Hetgeen leidde tot belangstelling uit de buurt van Utrecht, in de rol van quality engineer. Dit leek allemaal goed te gaan, totdat het contract toch niet kwam… Ondertussen had ik wel alles al in het Groningse stopgezet qua bezigheden en werkzaamheden. Gelukkig werd ik via een oud-collega in contact gebracht met mensen bij InExtern die mij nu via Stork inzet bij een project op maintenancegebied bij de NAM.

Dus uiteindelijk zit ik nog steeds in het mooie noorden, maar had ik veel minder om handen dan ik gewend was. Voor het eerst sinds ik niet meer betrokken was bij de politiek ben ik gaan ontdekken wat vrije tijd is. Dit was een behoorlijke openbaring! Helemaal toen ik lichamelijk merkte dat ik toch nog wat extra prikkels nodig had en daardoor ben gaan sporten.

Het sporten waar ik vele jaren geen tijd voor gemaakt heb, maar waar ik toch best veel baat bij bleek te hebben en nog steeds heb. Het geeft mij een zekere rust en ontspanning. Daarnaast geeft het ook resultaat, ik me voel er beter en fitter door en kijk nu nog meer naar de dingen die ik leuk vind of op welke vlakken ik mij verder wil en kan ontwikkelen als persoon.

Ten tijde van de Tweede Kamer verkiezingscampagne werd ik veel meer bewust van de kloof die er is tussen de politici en de maatschappij. Helaas neemt het wantrouwen in de landelijke politiek alleen maar toe zo lijkt het en erger nog: ik begrijp het ook nog eens. Deels kun je dit verklaren door de prikkels die in de systemen worden ingebouwd: Stimuleer je iemand die fulltime werkt of juist parttime? Geef je bonussen voor korte of lange termijn prestaties? Beloon je op kosten of kwaliteit? Maak je het makkelijker om schulden te maken of juist voordeliger om te sparen? Maar of ik in mijn eentje hier grote veranderingen in teweeg kan brengen betwijfel ik, momenteel pas ik er even voor.

Het afgelopen jaar heb ik afscheid kunnen nemen van een hoop ballast, ongeveer 20 kilo and counting…, toch neem ik ook dingen mee uit dit jaar. Ik wil namelijk dingen blijven doen die mij een goed gevoel geven, maar vooral ook energie. Daarnaast wil ik uitdagingen aanpakken waar ik als persoon verder door kan groeien. Hopelijk krijgt eenieder de kans het komende jaar op een positieve manier naar zijn hand te zetten. Hoe dan ook een fijne jaarwisseling en een fantastisch 2013 gewenst!

De zomer voorbij, het stemmen nabij

door

Wanneer je erg cynisch terugkijkt op de zomer zou je je af kunnen vragen, welke zomer? Er was geen overvloed aan extreem zonnige dagen en er is ook best wat neerslag gevallen. Maar dan zit je precies in de negatieve spiraal die ik steeds vaker terug zie en waar ik me ook steeds vaker aan stoor. Waarom is het niet mogelijk om voor elk negatief bericht een positief alternatief te vinden?

Met alle economische en politieke toestanden in Nederland maar ook daarbuiten had de sportzomer van 2012 het uithangbord kunnen worden die positiviteit uitstraalde en uit bleef stralen. Het EK voetbal in Polen & Oekraïne ging jammerlijk verloren en de afwikkeling was ook allerminst chique. Van de Tour de France werden de vooraf gewekte verwachtingen niet helemaal waargemaakt, maar wel weer een mooi evenement. En de (Para) Olympische Spelen zijn boven verwachting verlopen (20 medailles tegen 16 voorspeld; bron PWC) of verlopen bijzonder goed.

Toch lijkt bij alle verslaggeving niet de sport maar de ego’s van de presentatoren en commentatoren centraal te staan. Hoe anders is dat bij bijvoorbeeld Sporza, er was meer sport te zien, de sporters (zelfs de Nederlandse) worden met respect benaderd en als helden behandeld. Wanneer je de sporten waarin wij succes vieren echt een aanzuigende werking wilt laten hebben dan moet je de mensen die dergelijke prestaties neerzetten ook op een voetstuk zetten maar ze ook zo behandelen.

Nu de campagnetijd ondertussen is aangebroken kun je zien dat weer vele vrijwilligers en kandidaten zich inzetten voor een goed resultaat op 12 september 2012. Ik heb het jaren gedaan, ik weet wat het is en ik heb respect voor iedereen die hier zijn/haar steentje aan bijdraagt. Inhoudelijk is iedereen zijn eigen gelijk aan het onderbouwen met mooi opgebouwde oneliners ondersteund met zorgvuldig geframede feiten, want anders wordt het door de Fact Club genadeloos onderuit gehaald.

Als ik nu kijk naar die lijsttrekkersdebatten waar de lijsttrekkers als popidolen elkaar te lijf gaan, dan moet ik gek genoeg een beetje terugdenken aan mijn kleuterklas. Iedereen heeft de drang om zich te bewijzen op zijn eigen manier. Buma neust al naar zijn gezinnetje, Samson weet het altijd beter (of het ook beter is voor Nederland is de vraag), Pechtold op zoek naar zijn Europese handeltjes en Wilders dwars als altijd zit volgens mij vooral met zijn roots in de knoop, maar samen tegen Rutte, want zo goed mag je natuurlijk niet zijn.

Ik ga nu eerst maar eens lekker van de nazomer genieten, hopelijk kiezen jullie net als ik voor de inhoud.

Eindelijk duidelijkheid, maar je kunt niet alles hebben

door

Waar ik in de vorige blog nog druk bezig was met het zoeken naar een baan, ben ik ondertussen in mijn zoektocht geslaagd. Het is alleen wel heel anders gelopen dan ik zelf gehoopt had. In deze blog probeer ik een ander uit te leggen.

Begin april bracht werving- en selectiebureau People & Beyond mij in contact met Bosal in Vianen, het eerste contact verliep zeer voorspoedig en al snel werd ik uitgenodigd voor een volgend gesprek. Ook ten opzichte van een andere kandidaat voor de functie van Quality Engineer maakte ik het verschil. In de lange zoektocht eindelijk een doorbraak, een organisatie koos voor mij!

Omdat Bosal voor mij niet in de buurt ligt, ben ik gaan kijken naar een woning. Na een aantal bezichtigingen heb ik een heel leuk appartement kunnen vinden in Vianen zelf. Ook hier liep het contact met zowel de makelaar als de huisbaas erg prettig. Alles bij elkaar had ik echt zoiets van, jeetje dit gaat makkelijk!

Had ik dat nu maar nooit gezegd… Een dag voordat ik mijn huurcontract kon ondertekenen (waar ik mijn arbeidscontract zou laten zien) kreeg ik een telefoontje dat er binnen de organisatie eerst nog een manager met mij gesproken wou hebben. Op dit moment stortte voor mij even de wereld in, ik had reeds mijn ontslag ingediend als Statenlid en alle zekerheid die ik dacht te hebben, was ook plotsklaps verdwenen.

Omdat ik geen zekerheid had, ben ik ook verder gaan kijken en met resultaat. Dat bracht me in een luxepositie, want de procedure bij Bosal kreeg ook een positief vervolg. Ondertussen ging vrijwel mijn hele omgeving er vanuit dat ik al aan het werk was. Een enkeling dacht hierbij aan Doetinchem, Utrecht, Noord Brabant en ook Vianen kwam voorbij. Ik had mij niet gerealiseerd dat zoveel mensen betrokken waren met mijn toekomst, echt geweldig! Maar het maakte voor mij de spanning niet minder om een goede keuze te maken.

Diezelfde spanning zette ook mijn relatie onder druk en zorgde dat ik in de communicatie naar velen toe teruggreep naar stilte. Dus voor de vele mensen onder jullie, wie ik nog een reactie schuldig ben mijn excuses. Nu een maand nadat ik eigenlijk had moeten beginnen bij Bosal heb ik wel meer duidelijkheid. Maar helaas betekent dit niet dat ik heel euforisch ben, want de duidelijkheid heeft ook consequenties. De afstand tussen mijn vriendin en mij blijft erg groot, eigenlijk te groot. Je kunt elkaar moeilijk even opzoeken om een knuffel te geven of om gezellig even bij te kletsen. Daarom hebben we ondanks de gevoelens voor elkaar er jammer genoeg een punt achter gezet. De duidelijkheid is fijn, maar soms ook hard. Volgende week start ik bij mijn nieuwe baan.

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com