Waar ik in de vorige blog nog druk bezig was met het zoeken naar een baan, ben ik ondertussen in mijn zoektocht geslaagd. Het is alleen wel heel anders gelopen dan ik zelf gehoopt had. In deze blog probeer ik een ander uit te leggen.
Begin april bracht werving- en selectiebureau People & Beyond mij in contact met Bosal in Vianen, het eerste contact verliep zeer voorspoedig en al snel werd ik uitgenodigd voor een volgend gesprek. Ook ten opzichte van een andere kandidaat voor de functie van Quality Engineer maakte ik het verschil. In de lange zoektocht eindelijk een doorbraak, een organisatie koos voor mij!
Omdat Bosal voor mij niet in de buurt ligt, ben ik gaan kijken naar een woning. Na een aantal bezichtigingen heb ik een heel leuk appartement kunnen vinden in Vianen zelf. Ook hier liep het contact met zowel de makelaar als de huisbaas erg prettig. Alles bij elkaar had ik echt zoiets van, jeetje dit gaat makkelijk!
Had ik dat nu maar nooit gezegd… Een dag voordat ik mijn huurcontract kon ondertekenen (waar ik mijn arbeidscontract zou laten zien) kreeg ik een telefoontje dat er binnen de organisatie eerst nog een manager met mij gesproken wou hebben. Op dit moment stortte voor mij even de wereld in, ik had reeds mijn ontslag ingediend als Statenlid en alle zekerheid die ik dacht te hebben, was ook plotsklaps verdwenen.
Omdat ik geen zekerheid had, ben ik ook verder gaan kijken en met resultaat. Dat bracht me in een luxepositie, want de procedure bij Bosal kreeg ook een positief vervolg. Ondertussen ging vrijwel mijn hele omgeving er vanuit dat ik al aan het werk was. Een enkeling dacht hierbij aan Doetinchem, Utrecht, Noord Brabant en ook Vianen kwam voorbij. Ik had mij niet gerealiseerd dat zoveel mensen betrokken waren met mijn toekomst, echt geweldig! Maar het maakte voor mij de spanning niet minder om een goede keuze te maken.
Diezelfde spanning zette ook mijn relatie onder druk en zorgde dat ik in de communicatie naar velen toe teruggreep naar stilte. Dus voor de vele mensen onder jullie, wie ik nog een reactie schuldig ben mijn excuses. Nu een maand nadat ik eigenlijk had moeten beginnen bij Bosal heb ik wel meer duidelijkheid. Maar helaas betekent dit niet dat ik heel euforisch ben, want de duidelijkheid heeft ook consequenties. De afstand tussen mijn vriendin en mij blijft erg groot, eigenlijk te groot. Je kunt elkaar moeilijk even opzoeken om een knuffel te geven of om gezellig even bij te kletsen. Daarom hebben we ondanks de gevoelens voor elkaar er jammer genoeg een punt achter gezet. De duidelijkheid is fijn, maar soms ook hard. Volgende week start ik bij mijn nieuwe baan.
