Kleine politieke reflectie

Het bericht over het (wederom) moddergooien in de politieke arena in Den Haag is voor mij ook maar weer eens reden om in de pen te klimmen. Nu heb ik de laatste tijd steeds vaker plaatsvervangende schaamte over de manier waarop men met elkaar in debat gaat, laat staan de kwaliteit van de inhoud of welk belang nu daadwerkelijk wordt gediend. Toch denk ik wel dat er nu helaas een nieuw dieptepunt is bereikt. In plaats van op inhoud en argumenten bedient de gemiddelde politicus zich liever van beeldspraak die doet denken aan een gemiddelde Jerry Springer show van weleer…

Prinsjesdag zou een stip aan de horizon moeten zijn, in deze tijden voor sommigen zelfs een reddingsboei… Die onzekerheid wordt treffend weergegeven in de bijdrage van Myron Hamming over prinsjesdag, dat er na een dag debatteren er vanuit de Kamer nog geen zinnige duiding aan kan worden gegeven beloofd echter weinig goeds… Het zal wel weer uitdraaien op iets nodeloos complex, waarbij de overhead meer krijgt dan de mensen die het nodig hebben.

Iedereen kan regeren als het goed gaat, maar als het slecht gaat heb je lef nodig en een goed plan. Rutte zijn kabinetten lijken te ontstaan uit door een selectie uit de kroonjuwelen per partij, al dan niet aangevuld met een wensenlijstje van het WEF om vervolgens in een wurgcontract vast te leggen hoe de eindstreep behaald dient te worden. Hier komt het landsbelang niet terug, hier komt het partijbelang beperkt terug, maar hier speelt vooral het belang van de politieke ego’s. Geen wonder dat er een kloof ontstaat, iets met 7 vinkjes?

Er is zolang gewacht met aanpakken van zaken dat simpele uitdagingen uitgegroeid zijn tot etterende wonden, beter bekend als één van de vele crisis, zoals:

Schiphol
Recent typerend voorbeeld voor de Nederlandse overheid: We zadelen als groot aandeelhouder een bedrijf (Schiphol) op met onmogelijke doelstellingen en ontwijken verantwoordelijkheid. Zoiets zien we nog langer en wranger terug bij de afwikkeling van de schadedossiers als gevolg van de bevingen na de Gaswinning.

Zorg
Ons zorgstelsel is ook al jaren aan hervorming toe. Met name de zorg is bijzonder dat ons grootste goed grotendeels wordt bepaald/gecontroleerd door mensen die er niet voor geleerd hebben… De keuzes tijdens de meest recente pandemie waren nu niet heel geruststellend… Wil je meer handen aan het bed verminder de papierwinkel en inefficiënties in de overhead/relatie of macht van de verzekeraars.

Belasting
Ons belastingstelsel is ondertussen zo onnodig complex dat weinig mensen nog het juiste weten te doen. Dat de belastingdienst dan ook nog eens kwalijk handelt in een toeslagenaffaire is niet goed te praten. Echter is voortborduren op de huidige voet niet opportuun en voedt de ongelijkheid. Wat de maandenlange inflatie laat zien is dat het stelsel zo wendbaar is als een mammoettanker, terwijl een de kwaliteiten van een jacht gewenst zijn.

Klimaatcrisis / stikstof
Ondanks dat een recente column van Plasterk (2) mij uit het hart gegrepen is, blijft het thema bijzonder complex. Ja er zijn klimaatveranderingen, maar waarom: mag Tata blijven vervuilen en moeten boeren halveren? Er is veel meer nuance en achtergrond bij dit verhaal, alleen de schijn dat er met meerdere maten gemeten wordt schuurt…

Ik vind het spannend wat er allemaal gaat gebeuren.

Boekhouders en de papieren waarheid

Afgelopen woensdag heb ik als soort van ‘verrassing’ even de vergadering van de Provinciale Staten vergadering in Groningen bijgewoond. Mede vanwege de wisseling van de wacht, maar ook om weer eens te buurten. Vanwege de wisseling van de wacht kwam de onvermijdelijke vraag of ik ook weer behoefte had om terug te keren in de politiek…

Voorlopig laat ik aan anderen de eer, de afgelopen jaren waren leuk, leerzaam, maar als je het goed wil doen, ook zwaar. En juist de combinatie van politiek en full time werken zorgt dat je minder focus kunt hebben op alle ontwikkelingen die er plaatsvinden. Ontwikkelingen die er zeker zijn, maar ook zullen blijven.

Na een deel van de vergadering ben ik nog even naar de promotiedagen Noord Nederland geweest, ook hier zie je voldoende ontwikkelingen. Met name het inkrimpen van de beurs was één van de dingen die mij erg is bij gebleven. Kijkend naar het teruglopende ruimtegebruik zou je hier bijna een andere opzet kunnen overwegen, bijvoorbeeld per regio / vakgebied een soort Promotieplein met podium, stukje inhoud en een programma waarin je verschillende actuele zaken bespreekt en mensen bindt. Natuurlijk blijft de onderlinge interactie belangrijk als basis voor de nodige ‘handel’.

Of het concept daadwerkelijk mee zal gaan met zijn tijd valt te bezien. Je ziet steeds vaker dat mensen zich verschuilen achter de standaarden die over de loop der jaren zijn ontwikkeld. Ook in het werkveld en de politiek zie je veel van deze bewegingen, maar of dit nu echt een verbetering tot gevolg heeft, is de vraag die voor mij voorlopig nog onbeantwoord blijft.

Veranderingen, of beter het succes van veranderingen zijn zwaar afhankelijk van de personen die de veranderingen voorstaan en wat voor houding deze hebben. Als ik naar mijn eigen situatie kijk dan merk ik dat spelen met energie en dan vooral positieve energie een hele fijne uitwerking kan hebben op je dagelijkse bezigheden, met name sporten is iets wat mij meer energie en vertrouwen heeft gegeven.

Onlangs sprak ik met een organisatieadviseur die voor zijn bedrijf wel heel goede en nuttige ideeën heeft. Echter voelde hij zich als een roepende in de woestijn. In datzelfde gesprek vroeg ik ook naar de leiderschap in zijn organisatie, de top bestaat eigenlijk alleen maar juristen. Mijn eerste (primaire) reactie was dat juristen net als veel boekhouders de neiging hebben om alles vast te leggen en zoveel mogelijk willen behouden, in plaats van ondernemen.

Het wordt nog erger wanneer mensen diezelfde regels en procedures gebruiken, of misschien zelfs misbruiken om hun handen in onschuld te wassen wanneer er zaken niet zo gaan zoals ze moeten gaan. Dat is iets waar ikzelf grote moeite mee heb, ook wanneer er over de veiligheid op werkplekken wordt gesproken zie je een gigantische papierwinkel ontstaan, maar wat is de meerwaarde? Wat levert het op? Hoe verbeter je hiermee de operatie?

Het blijft een grote uitdaging om een goede mix te vinden tussen werkbaarheid / efficiëntie en stukje veiligheid / procescontrole. Ik hoop alleen dat in dat hele zoekproces niet de ‘boekhouders’ de overhand, maar meer de ondernemers. Wellicht komt de hele maatschappij dan ook wat meer in beweging.

Update

Wat kan er eigenlijk in een relatief korte periode veel veranderen. Meer dan een jaar geleden schreef ik mijn laatste blog, doordat ik met heel veel zaken ben bezig geweest heb ik deze blog enigszins verwaarloosd. Toch voel ik de noodzaak om iets van een update aan het net toe te vertrouwen, waarmee ik terug- en vooruitblik.

Rond de tijd van mijn laatste blog was ik een studerend raadslid die bezig was zijn master Technology Management af te ronden. Na het behalen van mijn diploma ben ik direct terecht gekomen in de voorbereidingen op de Provinciale Statenverkiezingen. In die tijd veel nieuwe mensen leren kennen tijdens de campagne, maar ook veel van de provincie gezien. Het was een leuke periode die we met zetelwinst bekroonden.

In diezelfde periode begon ook mijn zoektocht naar een baan, waar moet je op solliciteren als pas afgestudeerde? Welke kwaliteiten bezit ik nu eigenlijk? Wat vind ik leuk? Hoever wil ik reizen? Nu solliciteer ik niet overal lukraak op, maar de eerste stapjes waren toch wel spannend. Vragen tijdens de sollicitaties die je niet aan ziet komen, maar toch een aantal keren tot de laatste ronde gekomen. Uiteindelijk wou Teijin Aramid in Delfzijl mij hebben voor een aantal bedrijfskundige projecten.

Het was begin maart, ik werd als Statenlid van de provincie Groningen verkozen en begon mijn carrière in de chemische industrie. Dat waren tamelijk veel nieuwe prikkels in één keer. Dermate veel prikkels dat ik mij al snel realiseerde dat ik dit niet langer kon combineren met mijn raadswerk in de gemeente Leek. Dus hier heb ik mijn ontslag ingediend en verder gegaan in de achtbaan waarin een fulltimebaan en het Statenlidmaatschap werden gecombineerd.

De eerste mijlpaal kwam al snel in de vorm van deelname aan de coalitie in de Staten en kijkend naar de politieke agenda, dan was dat één van de vele politiek inhoudelijke hoogtepunten die ik tot nu toe in de Staten mee heb gemaakt. De combinatie met een fulltimebaan was met de nodige flexibiliteit wel te doen, al leer je hierdoor wel echt scherp plannen.

De zomer stond voor mij in het teken om alle eerste indrukken eens goed op een rijtje te zetten, een cursus informatieanalist vanuit de Business Intelligence te volgen en even op vakantie te gaan. Maar natuurlijk ook de verkiezing van het leukste dorp van Groningen. Niet alleen was Zevenhuizen de terechte winnaar, ook het Westerkwartier heeft zich hier op een geweldige manier op de kaart gezet. Trouwens wisten jullie al dat het ook één van de lekkerste streken uit de provincie is?

Naast het reguliere werk, het Statenwerk, af en toe nog een paar voetbalanalyses, kwam ook een heel leuk project op Maartenscollege voorbij. Het doel was om hier te starten met een debatclub die dan tijdens het 65-jarig jubileum als Lagerhuisdebat een onderdeel kon vormen. Op Sint Maarten was het dan zover en de leerlingen, maar ook het organiserend comité hebben zich echt van hun beste kant laten zien, geweldig om daar aan mee te mogen helpen.

Op dat moment had ik net te horen gekregen dat vanwege een gebrek aan nieuwe projecten en het economisch tijdgewricht mijn contract niet werd verlengd. Door de drukte op dat moment van zowel politiek als het werk zelf had ik amper tijd om op zoek te gaan naar een nieuwe uitdaging. Een zoektocht die nu net als een jaar geleden weer gestart is, al was het aanbod toen wel groter.

Wat kan er eigenlijk in een relatief korte periode veel veranderen. Het afgelopen jaar heeft me veel gebracht, ik heb veel geleerd, veel ervaring opgedaan en (niet onbelangrijk) ben eindelijk gelukkig in de liefde. Hoewel werk.nl mijn inziens werkzoekenden meer frustreert dan helpt, heb ik toch een beetje een déjà vu gevoel. Er is namelijk weer wat afgerond en ik ben wederom op zoek naar een leuke uitdagende baan. Deze moet volgens mij ook wel te vinden zijn voor een bedrijfskundige op WO-niveau met technische affiniteit, al lijkt het op dit moment wel alsof ik aan het zoeken ben naar een speld in een hooiberg.

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com