Elke week mailen Irene Korting (Dronten) en ik (Leek) elkaar over politieke issues, maatschappelijke ontwikkelingen en de goede dingen van het leven. Na een kennismaking, verkiezingen, jongeren en de VVD zelf. Deze week staan de Multifunctionele Centra (MFCs) centraal.

Beste Bouke-Jan,

Het landelijk bekende dossier “Realisatie multifunctionele accommodatie of centra” speelt landelijk op dit moment overal. Overal waar ik kom hoor ik de kreet dat binding en ontmoeting in belangrijke mate plaatsvindt op buurt- en wijkniveau. De verdere ontwikkeling van dit soort marktplaatsen lijkt binnen de stedelijke ontwikkeling een soort hobby te zijn.

Ook binnen de gemeente Dronten is men enkele jaren geleden actief aan de slag gegaan met de ontwikkeling van multifunctionele centra in de kern Biddinghuizen. De realisatie is dankzij de enorme inzet van dorpsbelangen, vrijwilligers, gemeenten en betrokkenen.

Deze activiteiten leiden tot grootse maatschappelijk effecten. Zoals laagdrempelige voorzieningen, betere afstemming van activiteiten via samenwerking en dwarsverbanden. Nu wordt ook voor Swifterbant gekeken naar een dergelijke voorzieningen door de stuurgroep Toekomst Swifterbant. Hierbij wordt rekening gehouden met de geleerde lessen uit Biddinghuizen.

Maar waarom zijn juist nu dergelijke voorzieningen noodzakelijk? Overal waar je kijkt zie je MFC (ook wel MFA’s) uit de grond gestampt worden. Binding en ontmoeting staan als belangrijke aandachtspunt dus op het prioriteitenlijstje van bestuurders in Nederland. Maar het moet wel zo verplicht geconcentreerd omdat het kapitaaltechnisch efficiënt is? En welke ervaring is er binnen de provincie Groningen met dit soort multifunctionele centra?

Bij de realisatie van de MFC in Biddinghuizen en in mindere mate in Swifterbant zijn er risico’s als de tijdsdruk door zwaar verouderde gebouwen en deze staat haaks op de snelheid van de planologische aanpak. Ook moet er vaak voor dit soort voorzieningen veel zaken worden gecombineerd is het lastig om al die partijen op dezelfde lijn te krijgen. Binnen de stuurgroep Swifterbant blijkt juist nu het moment is om de koe bij de horens te vatten. Terwijl een aantal jaar geleden het dorp vrijwel nauwelijks in beweging was te brengen. Kortom, er is een behoefte aan een integrale en energierijke aanpak. Hoe zit de MFA-ontwikkeling in Leek eruit en hoe verloopt dit proces? Ik ben benieuwd naar jou visie over de centrale marktplaatsen.

Beste Irene,

In de provincie Groningen, maar ook in Drenthe en Friesland zijn er ook meerdere initiatieven voor multifunctionele accommodaties of centra. Bij ons in de gemeente wordt het begrip multifunctionele centra gehanteerd. Niet alleen qua begrip ook qua toepassing hebben wij hier in Leek ervaring mee, maar denk ik wel dat de ontwikkeling vooral van onderop moet komen.

De realisatie van het multifunctionele centrum in Oostwold bijvoorbeeld is ook ontstaan met name door de inzet van dorpsbelangen, vrijwilligers, scholen, overheid en ondernemers, inmiddels kan overgegaan worden met het voorbereiden van de bouw.

De invulling van dergelijke centra kan heel breed opgepakt worden, zo zou men ook kunnen denken aan brede scholen, die dagopvang en avondactiviteiten combineren. Hierdoor kun je een enorm geschikte locatie genereren, maar moet je niet alleen kijken naar de activiteiten, ook de beheersbaarheid van het geheel is erg belangrijk. De combinatie van verschillende organisaties in één gebouw moet ook duurzaam zijn.

Kijkend naar de ontwikkeling in Oostwold dan wordt hier een dorpssuper, dorpscentrum, scholen en sport in de uitwerking meegenomen. Maar ook sport zou heel goed als uitgangspunt genomen kunnen worden, want naast dat Oostwold vrij ver is met het ontwikkelen van hun MCO (Multifunctioneel Centrum Oostwold), leeft in Zevenhuizen de wens voor een nieuwe sportvoorziening met eventueel uitbreiding met andere voorzieningen. Het zijn plannen die ik met veel belangstelling tegemoet zie, want juist deze plannen die gedragen worden door eigen mensen zorgen ervoor dat dergelijke centra langer mooi en actief blijven.

Dus kijken naar logische bindingen tussen de organisaties die in het gebouw gaan, initiatieven die van onderop komen in combinatie met nieuwe van scholen met hun kinderopvang erbij kunnen leiden tot hele mooie initiatieven. Voor de overheid zie ik hier een rol van procesbewaking en soort van realiteitscheck weggelegd. Dus niet de verplichting om alles te centraliseren, maar vooral ook de logische en realistische keuzes maken, zeker nu!

Afgelopen week stoorde ik mij er al aan, alleen had ik niet de tijd er iets over te schrijven. Maar in deze blog wil ik het hebben over het eren van de mensen met grootse talenten die niet meer onder ons zijn. Zo is vandaag de vorige week overleden Ramses Shaffy begraven, alom gerespecteerd en met een zeer goed repertoire.

Eerder dit jaar Michael Jackson, the king of pop. Ook zijn overlijden werd toen enorm gehyped. Iedereen probeert er op zijn/haar manier wel een slaatje uit te slaan. Dat kan, maar toch heb ik het idee dat hier enige scheefgroei aan het ontstaan is.

Want we hoeven maar even terug in de tijd en we zien dat een postuum eerbetoon aan Ede Staal compleet werd geboycot door Radio 2. De organisatie van de Top 2000 reageerde met: “‘Het is niet de bedoeling nummers, die – met alle respect – niemand buiten het Noorden kent, zo te pushen. Dan word je speelbal van georganiseerde acties.“

Tja, dat kan… maar goed als je nu kijkt naar enkele provincies of complete generaties die (n)iets met één bepaald persoon/act hebben, maakt volgens mij weinig uit. Als hij/zij vindt dat deze persoon een stem verdiend dan moet dat gerespecteerd worden.

Het zal mij dan ook niet verbazen dat Ramses Shaffy en Michael Jackson dit jaar de hitlijsten domineren, terwijl andere acties om iemand postuum te eren in schoonheid stranden. Wellicht door de beperkte kennis van sommigen in de muziekwereld. Want er zijn meer mensen die op deze manier niet de erkenning krijgen die ze eigenlijk zouden verdienen.